πολύκλεπτος

-ον, Μ

1. πολύ επιρρεπής στον κλοπή

2. πολύ πανούργος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -κλεπτος (< κλέπτω), πρβλ. ά-κλεπτος].